LETTERZZ

Hacking in/als autonoom vakgebied

We leven in een samenleving welke bol staat van de regeltjes: dit mag niet, dat mag niet, zus mag niet, zo mag niet en met elk jaar wat verstrijkt lijkt het erger te worden. Camera's op straat die alles vastleggen en zijn burgers behandelen als potentieel verdachten, 3 verschillende soorten politie/buurtpreventie in 1 stad (vrijwilligers en glurende burgers niet meegeteld), vingerscan's, de big data cloud en alle subsidies die aan banden worden gelegd. In een tijd zoals deze waar de ontwikkeling van een vrij creatief brein niet meer word gestimuleerd en uiteindelijk zelfs niet meer getolereerd zal worden is het belangrijk toch ervoor te zorgen dat de men de mogelijkheid heeft tot een vorm van protest en zelf uiting. Op welke manier dan ook. Het liefst nog met een vrolijke knipoog en middelvinger naar degenen die het zover hebben laten komen.

Voor mij zijn het Autonome vakgebied en het principe Hacking vrijwel met elkaar verworven, het een kan niet zonder de ander. Het bewustzijn van je omgeving zowel digitaal als in het dagelijkse leven "de realiteit" en het observeren van problemen, irritaties, en restricties welke een deel vormen van onze samenleving. Plus het allerbelangrijkste: reageren op die observaties op een creatieve, slinkse manier door het buigen of vervormen van de regeltjes en de norm. Het is een mentaliteit, een filosofie, een manier van denken en handelen die bij sommigen genetisch is aangeboren of aangeleerd, en bij anderen vrijwel niet aanwezig is. Het is een persoonlijk protest en geeft een gevoel van vrijheid binnen de alle restricties die je dagelijks keer op keer worden opgedrongen.

Vanaf het Dadaisme, tot het Surrealisme, Situationistme, de Punk beweginging, en de digitale Anounymous beweging van nu kwam alles voort vanuit een ongenoegen en een drang verandering te brengen met een bepaald doel voor ogen.

Humor & Satire als protest

Toen ik klein was keek ik altijd samen met mijn broer naar Villa achterwerk (nu overigens nog steeds), onze favoriete show was Rembo en Rembo; dit was een absurdistisch televisieprogramma vol poep- en pieshumor van Theo Wesselo en Maxim Hartman waarin alle regels en dingen die papa en mama je vertelden de prullenbak in werden gegooid of werden verbogen naar de wil van een klein vervelend jongetje. De bijbehorende slogan was: "Rembo & Rembo; bovenmaatse humor van de 1 na bovenste plank".

Rembo en Rembo, mag dat? Automolesteren
Rembo en Rembo, mag dat? Hondenpoep
Rembo en Rembo, Teep 1

Heel speels, absurd en onschuldig, maar toch in elke aflevering een eigenwijze ondertoon waar er ronduit word gezegd dat je alles met een korreltje zout moet nemen, niet naar iedereen moet luisteren (vooral niet naar autoriteitsfiguren) en gewoon moet doen waar je zelf zin in hebt. Een soort anarchiste handleiding voor kleine kinderen waar alles en iedereen in de zeik word genomen. Voor mij heeft dit programma niet alleen grotendeels mijn gevoel voor humor bepaald, maar ook was het zo ongeveer mijn eerste kennismaking met een soort “Punk mentaliteit” wat uiteindelijk op een dieper niveau ook nog nu steeds verantwoordelijk is voor mijn visie op het leven an sich.

‘Carnavals can turn into revolutions, like a notorious carnival that became a masked civic war in 16th century France. But they usually don’t (…) The world is being shaken by protests against the excesses of finance, but this is not a revolution – it is a carnival. That does not make it false, but wise. Real revolution is bloody and cruel and mad. A carnival is entertaining and opens up questions that cannot usually be asked.' – Jonathan Jones, The Guardian 04 November 2011

Sinds het begin der tijden worden spot en satire in het dagelijks leven en in de kunsten al gebruikt om mensen een spiegel voor te houden, ontevredenheden aan te kaarten, of gebruikt als een vorm van propaganda (politieke spotprenten). Een van de vroegste voorbeelden om aan te tonen hoe humor, satire, en spot zich samen kunnen voegen tot een vorm van protest is het carnaval; een moment waarop het volk zich kon hullen in bizarre kostuums, overgaven aan hun oergevoelens, de orde van het alledaags werd opgeheven, onzinnigheid en irrationaliteit overheerste en de bestaande regels, gedragscodes en waarden voor een beperkte tijd niet gelden. De gewone mens of burger krijgt de kans om op een feestelijke manier kritiek te leveren op de machthebbers door het gebruik van spot, karikatuur en satire in de openbare ruimte. Een zelfde tactiek werd in 2011 wereldwijd toegepast met de Anonymus groepering en de Occupy beweging; gehuld in maskers maakten de burgers zich door middel van verkleedpartijen, campings, drumbands en theatrale acties namen de straten in beslag te nemen hard tegen de klassen verhouding, scheiding van arm en rijk en de algehele financiële ontevredenheid.
Ook tijdens de protesten in Turkije in 2013 werd er gebruik gemaakt van satire en humor als reactie op het geweld wat de protesten omringde. Via internet en Twitter werden foto's en uitspraken van premier Erdogan bewerkt en verspreid, en nadat CNN Turk op de eerste dag van de protesten als perfecte voorbeeld van media censuur in plaats van aandacht te geven aan de protesten een documentaire over pinguïns uitzond werd “de pinguin” omgedoopt tot mascotte van de betogers terwijl in de straten van Istanbul met spuitbus satirische kreten als ''Genoeg, of ik bel de politie!'' en ''Politie, je doet me letterlijk tranen in de ogen krijgen'' op de muur werden geschreven.

Syrische cartoons als wapen in de strijd tegen de regering van President Assad:

Masasit Mati - Top Goon
Ali Ferzat

'Spot en kritiek zijn de smeermiddelen van de maatschappij, juist omdat het stenen des aanstoots zijn, omdat ze wrijving veroorzaken. Spot en kritiek zijn noodzakelijk in een vrije, dynamische samenleving.' – Manifest Eddy Terstall, Hans Teeuwen en Diederik Ebbinge (2006)

Na de molestering van 11 september 2001, de moord op Pim Fortuyn (2002) en Theo van Gogh (2004) zorgde ook de spotprent over de profeet Mohammed van Kurt Westergaard in 2006 wederom tot rellen in het Midden-Oosten vanwege zijn blasfemische aard, en maakten in het westen een debat los over de vraag waar de grens ligt tussen vrijheid van meningsuiting en respect voor religie. Ook de makers Trey Parker en Matt Stone van Southpark hebben met hun grove controversiële cartoon op satirische wijze korte metten gemaakt met taboe's of gevoelig liggende onderwerpen zoals; racisme, sektes, religie, Amerika, en seksualiteit.
In de aflevering “Cartoon Wars” waarin Mohammed naar aanleiding van het debat over vrijheid van meningsuiting en respect voor religie opnieuw een rol in speelde en waarin een aantal Southpark personages dat eerder belachelijk werd gemaakt, protesteert tegen de beledigingen jegens hen en net als Mohammed onkwetsbaar willen worden. In de aflevering is Mohammed door Comedy Central gecensureerd, waar de makers het niet mee eens waren en de zwarte vlek die de profeet zou moeten voorstellen hebben opgevuld met de boodschap: "Comedy Central has refused to broadcast an image of Muhammad on their network".
Ook toen Monty Python in 1979 uitkwam met ''The life of Brian” zorgde de film destijds voor heel wat controverse omdat sommige mensen het verhaal opvatten als blasfemie, een parodie op het leven van Jezus Christus en kritiek op religie in zijn algemeenheid. De film werd in 6 Landen verboden wat uiteindelijk zijn populariteit tot op de dag van vandaag alleen maar vergroot heeft.

Monty Python, The meaning of life: every sperm is sacred
Monty Python, The life of Brian: Always look on the bright side of life

Humor is een eigenschap van het menselijk denken en een onderdeel van onze emoties. Aanvankelijk kan het ervoor zorgen dat we een sterke associatie met het onderwerp in kwestie krijgen en het ernstig gaan nemen, maar tegelijkertijd kan het ook zijn dat we door het (juiste) gebruik van humor afstand nemen van het onderwerp, het relativeren en niet langer ernstig nemen.
Het is universeel, werkt ontwapenend en bevrijdend en dus uitermate geschikt als strijdwapen tegen alle vormen van zowel sociale als politieke onderdrukking, verzuring, burgerlijkheid, of als mensen gewoon veelte serieus in het leven staan. Als je mensen aan het lachen kunt maken, dan luisteren ze naar je en heb je de mogelijkheid om met humor iemands geest te verruimen. Daarom heeft het voor mij een hogere en spirituelere functie dan alle religie's op aarde. Religie sluit per definitie mensen uit ook al preekt deze het tegenovergestelde, humor daarentegen is omarmend en sluit niemand uit (Behalve de mensen zonder enig greintje humor, maar die horen sowieso niet thuis op deze aardkloot). Humor zou daarom de grootste (non)religie op aarde moeten zijn zonder zichzelf te conformeren aan de restricties die ermee gepaard gaan.

Theo Maassen, Als ik het voor het zeggen zou hebben
Theo Maassen, Hoe moet het verder
Theo Maassen, Einde oefening 2013 Download

'Laatst speelde ik in Toomler na Murth Mossel. "Wat een knappe neger toch, die Murth," zei ik tegen het publiek. "En zo gespierd. Is dat katoenplukken toch nog ergens goed voor geweest!" Als ik die opmerking maak tegenover een willekeurige neger op het Leidseplein, dan krijg ik een klap op mijn bek. Als een Ku Klux Klan-lid het zegt, dan is hij een racist. Maar doet die zijn kap af en blijkt hij zelf een neger te zijn, dan is het weer een goede grap.' Raoul Heertje

DEEPTUNNELDUIKBRILONDERZOEK

Als samenleving bewegen we steeds verder richting een gecontroleerde politie staat. Alles en iedereen word gezien en behandeld als een potentieel gevaar en burgers krijgen door media constant angst voor aanslagen etc. ingeboezemd. Juist in dit soort tijden is het zaak om binnen de restricties die je worden opgedrongen je vrij te kunnen bewegen, vrij te voelen en te spelen met alle parameters en geheimen welke onderdeel uitmaken van een stad; zowel onder, boven en op straatniveau

Hoe kan je in deze tijden van sociale controle nog vrij voortbewegen in een stad zonder vastgelegd te worden door overheid instanties. Hoe eerlijk, open en doorzichtig is de overheid/ gemeente Rotterdam over het gebruik van CCTV (camerasurveillance) in de openbare ruimte.

Het totale onderzoek wat ik wil uitvoeren bestaat dus uit 2 delen: het theoretische deel wat bestaat uit mailen, bellen en bezoeken van de instanties die gaan over het beheren van de CCTV camera's en de opgenomen beelden. Het uitzoeken van bestaande organisatie's en gemeenschappen die de groei van de controle/ surveillance fenomeen willen bestrijden. En het andere deel wat puur bestaat uit DOEN: opzoek gaan naar mazen en achterdeuren binnen een stad en hoe ik die in mijn voordeel zou kunnen inzetten.

WIEDITLEEZTIZGHEK

Reverse Engeneering

Open - Ontleed - Herbouw

Bij Reverse Engineering wordt een een bestaand object of systeem open gebroken om het vervolgens te bestuderen en te reconstrueren op basis van een nieuwe functie of nieuwe eisen. Het proces stimuleert creatieve toeëigening en de verspreiding/ democratisering van kennis. Terwijl Wikipedia en andere bronnen reverse engineering vaak definiëren aan de hand van een product of software (wat in mijn ogen een beetje eenzijdig is) zijn de toepassingen van reverse engineering alomvattend breed aanwezig in onder andere de kunst, wetenschap en politiek en benadrukt het gebruik ervan het belang van toegang, kennis en vaardigheden om zo ons heden en de toekomst te hervormen.

DEEPTUNNELDUIKBRILONDERZOEK

Als samenleving bewegen we steeds verder richting een gecontroleerde politie staat. Alles en iedereen word gezien en behandeld als een potentieel gevaar en burgers krijgen door media constant angst voor aanslagen etc. ingeboezemd. Juist in dit soort tijden is het zaak om binnen de restricties die je worden opgedrongen je vrij te kunnen bewegen, vrij te voelen en te spelen met alle parameters en geheimen welke onderdeel uitmaken van een stad; zowel onder, boven en op straatniveau

Hoe kan je in deze tijden van sociale controle nog vrij voortbewegen in een stad zonder vastgelegd te worden door overheid instanties. Hoe eerlijk, open en doorzichtig is de overheid/ gemeente Rotterdam over het gebruik van CCTV (camerasurveillance) in de openbare ruimte.

Het totale onderzoek wat ik wil uitvoeren bestaat dus uit 2 delen: het theoretische deel wat bestaat uit mailen, bellen en bezoeken van de instanties die gaan over het beheren van de CCTV camera's en de opgenomen beelden. Het uitzoeken van bestaande organisatie's en gemeenschappen die de groei van de controle/ surveillance fenomeen willen bestrijden. En het andere deel wat puur bestaat uit DOEN: opzoek gaan naar mazen en achterdeuren binnen een stad en hoe ik die in mijn voordeel zou kunnen inzetten.

VOYEUR VOYEURISME VOYUERIST VOYEUREREN

one who looks

The principal characteristic of voyeurism is that the voyeur does not normally interact directly with the subject of his/her interest, who is often unaware of being observed. The essence of voyeurism is the observing but may also involve the making of a secret photograph or video of the subject during an intimate activity.

WIEDITLEEZTIZGHEK

Reverse Engeneering

Open - Ontleed - Herbouw

Bij Reverse Engineering wordt een een bestaand object of systeem open gebroken om het vervolgens te bestuderen en te reconstrueren op basis van een nieuwe functie of nieuwe eisen. Het proces stimuleert creatieve toeëigening en de verspreiding/ democratisering van kennis. Terwijl Wikipedia en andere bronnen reverse engineering vaak definiëren aan de hand van een product of software (wat in mijn ogen een beetje eenzijdig is) zijn de toepassingen van reverse engineering alomvattend breed aanwezig in onder andere de kunst, wetenschap en politiek en benadrukt het gebruik ervan het belang van toegang, kennis en vaardigheden om zo ons heden en de toekomst te hervormen.

Hacking in/als autonoom vakgebied

We leven in een samenleving welke bol staat van de regeltjes: dit mag niet, dat mag niet, zus mag niet, zo mag niet en met elk jaar wat verstrijkt lijkt het erger te worden. Camera's op straat die alles vastleggen en zijn burgers behandelen als potentieel verdachten, 3 verschillende soorten politie/buurtpreventie in 1 stad (vrijwilligers en glurende burgers niet meegeteld), vingerscan's, de big data cloud en alle subsidies die aan banden worden gelegd. In een tijd zoals deze waar de ontwikkeling van een vrij creatief brein niet meer word gestimuleerd en uiteindelijk zelfs niet meer getolereerd zal worden is het belangrijk toch ervoor te zorgen dat de men de mogelijkheid heeft tot een vorm van protest en zelf uiting. Op welke manier dan ook. Het liefst nog met een vrolijke knipoog en middelvinger naar degenen die het zover hebben laten komen.

Voor mij zijn het Autonome vakgebied en het principe Hacking vrijwel met elkaar verworven, het een kan niet zonder de ander. Het bewustzijn van je omgeving zowel digitaal als in het dagelijkse leven "de realiteit" en het observeren van problemen, irritaties, en restricties welke een deel vormen van onze samenleving. Plus het allerbelangrijkste: reageren op die observaties op een creatieve, slinkse manier door het buigen of vervormen van de regeltjes en de norm. Het is een mentaliteit, een filosofie, een manier van denken en handelen die bij sommigen genetisch is aangeboren of aangeleerd, en bij anderen vrijwel niet aanwezig is. Het is een persoonlijk protest en geeft een gevoel van vrijheid binnen de alle restricties die je dagelijks keer op keer worden opgedrongen.

Vanaf het Dadaisme, tot het Surrealisme, Situationistme, de Punk beweginging, en de digitale Anounymous beweging van nu kwam alles voort vanuit een ongenoegen en een drang verandering te brengen met een bepaald doel voor ogen.

VOYEUR VOYEURISME VOYUERIST VOYEUREREN

one who looks

The principal characteristic of voyeurism is that the voyeur does not normally interact directly with the subject of his/her interest, who is often unaware of being observed. The essence of voyeurism is the observing but may also involve the making of a secret photograph or video of the subject during an intimate activity.